السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا علیه السلام..

همیشه از مادرم می پرسم که چه کسی از همه خوشبختر است؟

او فقط لبخند می زند و می گوید

وقتی از ته دلت خوشحال بودی آن موقع خوشبخت ترین آدم روی زمین هستی..

**  

روزی در کوچ دسته جمعی،

گرفتار حادثه ای وحشتناک شدیم که دوستان و خانواده خود را گم کردم. نمی دانم چه شد.

وقتی چشمانم را باز کردم، خود را بر روی فرش زرینی از جنس نور دیدم.

روزهای اول بسیار دل تنگ بودم. ولی صاحب این خانه بسیار غریب نواز است.

اغراق نکرده باشم، بیشتر از خانواده ام مرا دوست دارد.

روزها از پی هم گذشتند و هر روز عاشق تر از دیروز خودم را می دیدم.

صبح به صبح دور گنبد طلا طواف می کردم.

مادرم از کودکی راه و رسم مناجات با خالق را به من آموخته بود.
...

اینجا میعادگاه عاشقان است.

اشک های زائران دلشکسته هنگام تلاوت قرآن،

دیدن چهره مشتاق جوانان دلباخته،

همه و همه خبر از یک چیز می دهند و آن این است که ما در مشهد الرضا جایی داریم؛

امن و باصفا و پر از عطر ایمان...

+ بخش هایی از چندسطر عکس 

از پرتال سایت جامع رضوی